De periode na de uithuisplaatsing van mijn kinderen was zonder twijfel een van de moeilijkste momenten in mijn leven. Toch vond ik in die duisternis ook een onverwachte kracht en een nieuwe richting voor mijn toekomst. Mijn verhaal is er één van pijn, hoop en transformatie – en uiteindelijk de wens om anderen te helpen op hun eigen reis.
De waarde van bezoekmomenten
Nadat mijn kinderen uitwonend waren, kreeg ik de kans om ze eens in de vier tot zes weken te bezoeken. Deze momenten waren voor mij als een lichtpunt in een zware tijd. Iedere keer dat ik hen zag, voelde ik een mix van emoties: de vreugde van hereniging, maar ook het verdriet dat deze bezoeken tijdelijk waren. De pleegouders van mijn kinderen speelden hierin een belangrijke rol. Ze ontvingen mij altijd hartelijk, met oprechte vriendelijkheid en respect. Het was bijzonder om te horen hoe zij mij omschreven: als een voorbeeld voor anderen die in soortgelijke omstandigheden verkeerden. Deze woorden gaven me hoop en een gevoel van waarde. Ondanks alles wat er gebeurd was, zag ik dat ik krachtig kon blijven en zelfs een inspiratie kon zijn. Dat besef was het begin van een nieuw hoofdstuk in mijn leven.
De keuze om life coach te worden
De opmerking van de pleegouders bleef hangen: een voorbeeld zijn. Het gaf mij de motivatie om anderen te helpen die zich in dezelfde situatie bevinden als ik. De uitdagingen van een uithuisplaatsing, het emotionele herstel, en het heropbouwen van jezelf – ik wist uit eigen ervaring hoe zwaar dat kan zijn. Daarom besloot ik life coach te worden, om vanuit mijn eigen ervaring anderen te begeleiden. Om dit te doen, specialiseerde ik mij in Emotionally Focused Therapy (EFT). Deze therapievorm richt zich op het herstellen van emotionele verbindingen en helpt mensen om hun diepste gevoelens te begrijpen en verwerken. Voor ouders die te maken hebben met trauma’s rondom uithuisplaatsing, is dit van onschatbare waarde. Het is mijn missie om hen te helpen een nieuwe balans te vinden en hun emotionele wonden te helen.
Herstel en hoop bieden
In mijn werk als coach zie ik dat emotioneel herstel een proces is van vallen en opstaan. Maar ik weet ook dat het mogelijk is om vanuit pijn iets moois op te bouwen. Mijn eigen reis heeft me dat geleerd. Ik wil andere ouders laten zien dat ze niet alleen zijn in hun strijd, en dat ze, hoe moeilijk het ook is, hun eigen kracht kunnen hervinden.
De bezoeken aan mijn kinderen hebben me niet alleen liefde en hoop gebracht, maar ook een doel: anderen helpen om dezelfde kracht te ontdekken die ik in mezelf vond. Het is mijn manier om iets positiefs te halen uit een moeilijke ervaring – en misschien zelfs een verschil te maken in het leven van anderen.
Een nieuw begin
Mijn verhaal is nog niet af, en dat geldt ook voor veel ouders die worstelen met vergelijkbare situaties. Maar één ding weet ik zeker: met de juiste ondersteuning, empathie en tools is herstel mogelijk. Het is mijn missie om daar een steentje aan bij te dragen, één gesprek, één sessie, en één stap tegelijk. Voor iedereen die dit leest en zich in een soortgelijke situatie bevindt: geef niet op. Er is hoop, zelfs in de meest uitdagende tijden. Je bent sterker dan je denkt – en je staat er niet alleen voor.
info@coaching-eft-relatietherapie.net
Reactie plaatsen
Reacties